Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen


[Soetste Harderin] Stemme: Coridon ontsteecken, etc. SOetste Harderin Die mijn pijne kendt, Wilje dat mijn Min Nemen magh een endt, Wilt dan voor mijn spreecken Aen mijn Galathee, Dat haer hart magh breecken, En mijn droefheydt mee. Vraeght zij wie soo stout Hem soo heeft dersint, Die hem toe-vertrout Dat hy haer bemint: Seght het is een Ionghen, Die zy soo bedroogh Dat hy wierdt ghedronghen Door haer eyghen Oogh. Soo zy verder vraeght, Waerom dese Iongh Niet zijn droefheydt klaeght Met zijn eyghen Tongh? Seght zijn Ionghe Iaren Die hy noch gheniet Groote schaemte baren Als hy u maer siet. Seydt zy dat den dagh Ongheluckigh was, Dat ick haer eerst sagh: Seght haer van het Gras Met een Krans te knoopen, Waer in dat hy von Dat zijn langhe loopen Noch ghenieten kon. Soete Voorspraeck seght Aen mijn Harderin, 't Is een Harders Knecht, Sonder meer als min: Weynigh Landt te ploeghen, Weynigh vruchtbaer Vee: Maer een goedt ghenoeghen In zijn Galathee. Seght dat hy niet acht, (Doch hy heeft het niet) Groot of heersch gheslacht Daer men Eel afhiet: Maer hy is een Harder In zijn eerste Ieught, Die gheen afkomst varder Rekent dan de deught. Isse dan gherust Dat ick sterven moet? Iaese, 't is haer lust, Neen, zy is te goet, Iaese, want haer leden Zijn wel waert mijn doodt,
[pagina 59]
Nee, ick weet gheen reden, Maer mijn hoop is groot.