Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[Geswinde Bode vande Min]

Op de Wijse: Tres bienheureuse Fleur d'Amour.

GEswinde Bode vande Min,
Hout een weynigh stee,
Ghy weet waer dat mijn Harderin
Drijft haer Ionghe Vee:
By een Put, in het Velt,
Is haer Hut// neer gestelt// van riet,
Daer zy maer alleen ghebiedt,
Sy heeft haer eyghen lust
Daer te zijn ghecust,
Wat ick smeeck of vley,
Ick moet blijven uyt haer Wey.

Een stroyen band heeft zy omgort

Om haer teere Leen,
Daer mede is sy op gheschort,
Als zy sal gaen treen,
Vande Stal// in het Wout,
Of int dal, daers'haer hout by daeg,
By haer Schaepjens even graegh:
Daer se somtijts singht
Dat het Velt door klinckt,
Daer haer Turrick wacht,
Voor haer Schaepjens reyne vacht.

Dwaelt haer dan maer een schaepken af,

Als sy die jaeght uyt,
Dat moet stracks hebben zijne straf
Met een harde kluyt.
Als zy seyt// flucx gaet voort,
Niet een Geyt, of hy hoort en loopt,
Eer zy't met haer Rugh bekoopt:
En zy achter aen
Komt dan bloots voets gaen,
Naer het Veldts ghebruyck,
Met een groene Elfen struyck.

[p. 55]

 

Haer Armen die zijn opghestroopt

 

Met een Braselet,

 

Van Roosjens dicht rond-om beknoopt,

 

En sy is beset,

 

Op het Hoeft// met een Krans,

 

Die verdooft, alde glans, vant licht,

 

Als zy maer met haer ghesicht,

 

Een kleyn vonckje schiet,

 

Is de Son gantsch niet,

 

Iae, alles watter leeft

 

Niet by hare schooneydt heeft.

 

 

 

Ghy kendt nu wel mijn Harderin

 

En weet waer zy woont,

 

Die altijdt mijn ghetrouwe min

 

Met haer wreetheydt toont

 

Gaet wat ras// seght haer doch

 

Die ick was, ben ick noch// en seght,

 

Dat ick blijf haer trouwe knecht;

 

Wat zy wil dat ick doe,

 

Wordt ick gheensins moe,

 

Vwen vollen eys

 

Sult ghy hebben voor dees reys.