Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

Willige verwinningh,

Voyse: Vrouken is u man niet thuys, etc. stemme/ voice

SPeelgenootjes die my raen
Dat ick 't helder blaken
Van Philander sou versmaen,
En niet eens mijn kaken
Laten op de suyv're vlam
Sijner liefde raken.

Wilt gy doch uyt Maegdeplicht

My ten besten raden,
Legh mijn dan geen lasten op
Die my overladen,
Wijst mijn liever 'tgeen ick kan
Dragen sonder schade.

Leert mijn oock 't verhoolen vyer

Aen Philander toonen,
En hoe ick zijn heusche mont
Sal met kusjes kroonen,
Want ick meer als duysent werf
Sijn verdriet sal loonen.

Als ick dit dan heb volbracht,

En mijn stuere sinnen
Sijn gesmolten door de kracht,
En door 't Heyligh minnen,
Van den Harder, die 'k mijn Koets
Willigh laet verwinnen.

Dan sal ick u laten sien

Wat voor wijde wegen
Tusschen 't beter hebben, en
't Wenschen zy gelegen,
En wat holle vreugd verscheet
Van verknopte zegen.

Soo u dit dan niet beweecht,

Wilt u dan niet stooren,
Als ghy (waent een ander lust)
Tegen danck moet hooren,
Dat g'u tijt en schoonheyd hebt
Sonder nut verlooren.