Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[p. 39]

Coridon en Silvia.

C.

SIlviaetje// beste matje,
Hoe dus schou?
Ick sweer u mijn liefd,
En ick schenck u mijn trou.

S.

Gy u troutje, dat's een koutje
Voor de vaeck,
Te weyden, aen der Heyden
Is al u vermaeck.

C.

Nu mijn vrijster, niet so bijster

[p. 40]

 

Nimmer best,

 

't Is beter te wilderen eerst als lest,

 

't Plompste boertje, dat by moertje

 

Sit en droomt,

 

Hoe stilder, dies te wilder,

 

Alst aen't wilderen koomt.

 

S.

 

Harders matje, dats een pratje

 

Die sich went,

 

Tot wild're, moet wild'ren tottet ent

 

C.

 

Al mijn lusjes, lust om kusjes

 

Soet Meyt,

 

Te rust, sou mijn luste

 

Aen u groene weyt.

 

S.

 

't Sou u lusten, soo te rusten

 

Om daer naer

 

Van my weer te loopen na een aer,

 

C.

 

Wel ick sweerje, wat begeerje?

 

Daers mijn hant.

 

S.

 

Hant-trouwe, kan niet houwe

 

Sonder 's hartsen bant.

 

C.

 

Hartebantjes, dat zijn brantjes

 

Van de min,

 

V min heeft al lang gespeelt in mijn

 

sin,

 

Dat't noodsaecklijck

 

Nae't vermaecklijck

 

Somtijts sprongh,

 

Mijn hartje, was vol smartje,

 

Maer ghy waert te Iongh.

 

S.

 

Coridontje, die u grontje

 

Eens mocht sien,

 

Wie weet watt'er noch sou moghen

 

geschien,

 

C.

 

Van gelijcken

 

Trou sal blijcken,

 

Daer de Liefd'

 

Twee hartjes, vrijt van smartjes,

 

O daer ist ondiefd'

FINIS.