Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen



[pagina 30]
Van de selve. ROsenmond, hoe ghy vliet Ghy ontloopt my noch soo niet, 't Loof dat ghy beweecht Als ghy 't wout doorrent, Seyt mijn Rosemont is hier ontrent; 't Stof dat gy beweecht Is dat u verraet, Als ghy den bergh op gaet, En als ghy weer daelt Daelt het oock, en wijst met een Wat pad ghy afloopt na beneen. 'k Sie ghy set, recht u streeck Ginder na de water beeck, Loop vry woeste meyd Loop vry veyligh heen, Ick en meyn u daer niet na te treen, Daer zijn al de wijfs, En daer zijt ghy vry, Loop voechter u oock by: Meysjes die 't gevry Van de jonge knechts versmaen En sijn maer weer met wijfs te gaen Als u tijt is voorby, Die veel snelder loopt als ghy, Als u niet en volcht Dan een oude vrou, Denct dat gy dan hebt te laet berou Als u slinker oor dan eens tuyt of slaet Denckt da'men van u praet Dat het leelijck is Dat ghy soo verschoven leeft, Die alle vreugt verlooren heeft. Rosemond mijn Princes, Onthout wel uws Harders les, Die u onderrecht Als het domme vee, Treurt ghy so queelt u Herder mee, Draegt ghy hem goet hart Dat verquickt zijn bloet, Als 't alderwaertste goet, Daerom lijd hy smart Die zijn Rosemond na vliet, En haer kan achterhalen niet. Le fin de troy Rosemondes.