Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[Harderinne]

Voys: Basette Bronchorst.

Harderinne,
Roemwaerde bloem der vrouwen,
Pronckje van ons tijt,
Veldgodinne, hoe lang sult gy my houwen
In desen strijt?
Segt wanneer, sult gy u gunst my bien?
Dat eens mijn klagen, en stadich jaghen
V mach behagen,
Godinne ach! wanneer, wanneer, wanneer,
Ach wanneer sal't eens geschien?

Ach Lerinde, hoe lang ist wel geleden

Dat wy te saem, In dees Linde
Wt liefd met vreughde sneden
Ons beyder naem?
Godin dit is, de plaets daer wy wel eer
Veel duysent kusjes, en soete lusjes, ghe-
heel gerusjes
Genoten, maer die vreughd, die vreugd,

die vreugd

Ach die vreugd leyd nu ter neer.

Kan mijn lijden

Mijn onverdiende plagen,
Mijn swaer verdriet
V verblijden?
Soo is mijn treurigh klagen
Geheel om niet,
Is mijn doot, mijn sterven u gerief?
Kan ick u sinnen, door stadich minnen,
Niet eens verwinnen?
Soo segh ick u adieu, adieu, adieu,
Ach! adieu mijn liefste lief.