Het nieuwe Princesse liedt-boeck (1682)

Het nieuwe Princesse liedt-boeck

(1682)–Anoniem Het nieuwe Princesse liedt-boeck– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Of het Haeghse spelde-kussentje, bestoocken met schoone nieuwe luyeren, kapproen ende kraecke-beentjes, midtsgaders het Amsterdams Volewycks-schuytje

Vorige Volgende




[pagina 80]
Hans Poover Vryde kael Madam, Hy meent sy is een wolligh Schaep, Want na hun Trou soo komen ree De Snijder eyst oock mee het zijn En kijcken op malkander Scheel, AEsophis Vogel kael gepluckt. Sy docht hy is een vette Ram, Dus was bedrogen Moer en Knaep, d’ Uyt-drager, Laken-kooper mee, Dus staen de Liefjens, daer alleyn, Want dese drie hebben geheel De Veeren van haer Lijf geruckt.

[pagina 81]
[Ey Vrienden staet wat stil] Voys: Ach soete Isabel, &c. EY Vrienden staet wat stil, ’T geen ick u singen wil Is een vreemde gril, Hoe dat een seker kael Sinjoor Vryden pover Iuffrou, En roerden soo de Brou, Dat hy kreegh gehoor. Hy woont alhier ontrent, Maer ick wil u de Vent Niet maken bekent, Want ick vrees, wiert hy dit gewaer, Hy sprongh wel uyt sijn Vel, Dus ick het swijgen sel, Luystert dan hier naer. Hy maeckt Monsjeur Legrant, Want siet den loosen Quant Die hadt op sijn handt De oude Kleer-kramers, by haer Soo gongh hy alle daegh, De Kleeren dien hy draegh Huerden die te gaer. Dit gaf een groot aensien Voor hem, by al de Lien, Want hy docht door dien, Te krijgen d’een of d’aer Iuffrou Die lustigh heeft van dat, Om soo sijn naeckte gat Te decken, door Trou. Hy gongh van vryen, hoort, Maer siet, hy raeckten voort Iuyst by sijn consoort, Een Iuffer, die soo wel als hy Gehuerde Kleeren droegh, Hy na haer rijckdom vroegh, ’T geen hem niemant sey. Sy had al in haer Kast Veel sackjes, met rood Was Toe-gezegelt vast, Met Oester-schelpen op-gevult, Een yder na waerdy, Sijn Nommer stont daer by,
[pagina 82]
Naer hy was gebult. Nevens dees Sackjens ley, Veel Brieven op een ry, Daer mee sijn waerdy Daer boven op stont gesommeert, By duysende aen Rent’ Stont daer op pertinent, Alles gewaerdeert. Sy opent eens haer Kas, Soo als hy op dat pas Iuyst ontrent haer was, En keeck door ’t scheurtje van de deur, Daer hy dees saeckjens al En Brieven by getal, Daer sagh leggen veur. Hy dacht, ‘k heb nu goe blijck, Dat sy is machtigh rijck, ‘k Sal nu haestelijck Wel maken dat ick met haer trout, Hy haer met vree’n niet laet, Tot sy hem geven gaet ’t Ia-woort, sonder fout. Sy leent een Tabbert schoon, Van een Iuffer ydoon, Maer siet, sijn persoon En wist hier niet in ’t minste van, Soo wiert dit kale Paer Vereenight met malkaer, Monsieur en Madam. Soo ras hy was getrout, Soo wiert aen hem ontfout De saeck, dat benout Sijn hertje, want daer quam een Meyt Haer datelijck aen boort, En eyst de Tabbert voort, En sprack met bescheyt. Mijn Iuffer weest gegroet, Ick wensch ghy t’samen soet Leeft; maer siet, ick moet Mijn Iuffrous Tabbert dadelijck Mee-brengen, want sy gaet Van huys; denckt hoe hy staet
[pagina 83]
Als Piet-snot en kijckt. Doen sat dees mager brock Al in haer onder-rock, Hy, van boosheyt, trock ’t Hayr uyt sijn hooft, dus seer ontstelt Soo vloogh hy na haer Kas, En neemt de sackjens ras, Maer in stee van gelt Vond’ hy de schelpen daer, Alwaer de Oesters klaer Uyt waren te gaer: Doen vloogh hy voort ten huyse uyt, En haer ontbieden laet Al voor de Magistraet, ’t Spel was doen verbruyt. Hy sprack, mijn Heeren siet, Aensiet wat swaer verdriet Dat mijn is geschiet, Want siet, dit wijf had in haer Kas Veel sackjens op-gevult, En waren wel gebult, ‘k Meend’ daer geldt in was; ’t Zijn Oesters-schelpen maer, En dit wierd’ ick gewaer, Door dien dat van haer Ge-eyst wiert eenen Tabbert schoon Die sy hadde geleent, Het gene dat ick meend’ Toe-quam haer persoon. Dus ick versoecken gaet, Dat d’edel Magistraet Mijn van ’t Wijf ontslaet: Maer siet, de Heeren spraken voort En wesen op dit pas Aldaer sijn vonnis ras, En sy seyden, hoort: Ghy hebt dees Vrou getrout, En niet het roode Gout, Ghy most eerst ontfout Hebben de sackjens bovendien, Dan sou aen u bekent De saeck zijn pertinent,
[pagina 84]
Had daer in gesien. Dus sult ghy houden haer, Als zijnde Vrou voorwaer Van u openbaer, En soo met eenen langen snoet Most hy gaen druypen door, Want daer was geen gehoor Voor dees kalen bloet.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied

Naar de Nederlandse Liederenbank