Het nieuw Amsterdams minne-beekje

Of het thee geselschap der Haaghse jufferen

Kluchtigh Liedt, op den Sin: die aen de Kat het Speck beveelt, hem selve Hoorens mede deelt.

Stem: Als ’t Begint.

HOort dat kluchjen aen
Van een Flucksse Joncker,
die somtijts gedaen
Heeft wel eens in ’t doncker,
Verstaen mijn wel
Toe, tan, toe, tan, Toereloere lette
Ghy verstaet mijn wel
Van het minne-Spel.

maer Juffrou subtiel

Kost dit oock wel vatten,
dat Sinjoor abiel
Pleegden vreemde Parten
dus hy niet meer
Kost van toe, tan, Toereloere lette
dus kost hy niet meer
doen na sijn begeer.

Dus Sinjoor versint

Om van Huys te raecken,
doch Juffrou verblint
mocht van dese Saecken
Niet weten gants,
In dit doen van Toereloere lette
Niet sou weten gants
Van sijn doen altans.

dit spreeckt hy bedacht

Aen sijn Knecht Getrouwe;
Ghy moet dese Nacht
Slapen by mijn vrouwe:
maer voor u siet
dat ghy niet van Toereloere lette

[p. 91]

 

 

Dit moet ghy doen niet,

 

Dus wel voor u siet.

 

De knecht sprack mijn Heer

 

Dit kan niet wel lucken:

 

Of Juffrou eens seer

 

mijn begost te rucken,

 

Om een Reys van

 

Toe, tan, toe, tan, Toereloere lette

 

Eens te leggen an?

 

Wat raet voor mijn dan.

 

Sinjoor sprack ey let,

 

Hout u als beschoncken,

 

Gaet wat laet te bedt

 

Wilt dan Snurcken, Roncken,

 

Of ghy niet en wist

 

Wat van toe, tan, Toereloere lette

 

Als of ghy niet wist,

 

Wat aen Juffrou mist.

 

Dit belooft den knecht

 

Alsoo uyt te voeren

 

Suyver en oprecht?

 

Sinjoor by de hoeren

 

Gingh oock eens doen

 

Toe, tan, toe, tan, Toereloere lette

 

Gingh oock weer eens doen

 

Om sijn lust te voen.

 

Savonts gongh den knecht

[p. 92]

 

Oock by Juffrou slapen,

 

Maer hy hiel hem slecht,

 

Wou geen luste rapen,

 

Dus kreegh Juffrou

 

Niet van toe, tan, Toereloere lette

 

Dus moest haer Juffrou

 

Abstineeren nou.

 

Juffrou docht, wel hoe?

 

Gaet mijn man soo leggen?

 

Sonder Ba, of Boe,

 

Tegens mijn te seggen:

 

Zy vat eens om

 

Na sijn toe, tan Toereloere lette

 

Sy vatten eens om,

 

Maer hy hiel hem dom,

 

Juffrou nadert vast,

 

Schoon hy deynst te rugge,

 

Zijn Natuer geparst

 

Die Rees op seer vlugge:

 

Hy vat Juffrou

 

Gaf haer toe, tan, Toereloere lette

 

Soo dat doen Juffrou

 

Wel gepaeyt was nou.

 

Smorgens vroegh de Knecht

 

Is van ’t Bet gestreken,

 

Juffrou seer oprecht

 

Wist niet dese streecken:

 

maer wel vernoeght

 

Van het toe, tan, Toereloere lette

 

Maer seer wel vernoeght,

 

Haer des middaghs voeght.

 

Juffrou een Kappoen

 

Haer man disten moedigh:

 

Lief sprack hy als doen,

 

Hoe komt ghy soo goedigh?

 

Ja sprack sy Lief

 

Dat ’s voor toe, tan, Toereloere lette

 

Dat ghy mijn wel Lief

 

Te Nacht hebt gerieft.

 

Sinjoor docht den droes

[p. 93]

 

mach mijn Knecht beloone,

 

Dat hy mijn goet moets

 

Gaet met Hoorens Kroone:

 

maer dorst sijn Vrou

 

Niet van toe, tan, Toereloere lette

 

Van sijn Knecht ontrou

 

Openbaren nou.

 

Riep sijn Knecht gestoort,

 

En sprack snoode bengel,

 

Packt u van hier voort,

 

Die u vuyl vermengel

 

Seer ongetrou

 

Door het toe, tan, toereloere lette

 

En dat mijn mijn vrou,

 

Gaet voort snoo Rabou.

 

Den knecht seer beducht

 

Gaet sijn Ouders klagen,

 

Die in dese klucht

 

Namen geen behagen:

 

maer voor het Recht

 

Den tan, tau, Toereloere lette,

 

Daeghden hem voor ’t Recht,

 

Voor sijn daden slecht.

 

Sinjoor Kompareert

 

Voor de Edel Heeren,

 

Alwaer hy Ageert

 

Tot sijn knechts oneeren,

 

maer melden niet

 

Van het toe, tan, Toereloere lette

 

maer melden gants niet

 

D’hoon aen hem geschiet.

 

Doen soo sprack den knaep,

 

Let, ick sal ontfouwen

 

Sinjoor heeft een Schaep

 

Aen mijn gaen vertrouwen,

 

En mijn beval

 

Dat het niet van Toereloere lette

 

En aen mijn beval

 

Dit wel strckt voor al.

 

maer siet eens het Lam

[p. 94]

 

Begost te Naturen,

 

Sprongh over den dam,

 

En met vreemde kueren

 

Raeckten het strack

 

Aen het toe, tan, Toereloere lette

 

Raeckten daer aen strack

 

Dat op sijn gemack.

 

Dus Raeckten bekent

 

Al sijn quade saecken,

 

Den knecht Pertinent

 

most in Huys weer raecken,

 

maer echter niet

 

meer doen van tan, Toereloere lette

 

maer nu meer doen niet,

 

Of Sinjoor het hiet.

 

Sinjoor boven dat

 

moest wel duysent Gulden

 

Aldaer geven rat

 

Tot Boeten en Schulden,

 

Dat voor het spel,

 

Van het toe, tan, Toereloere lette

 

Voor het minne-spel,

 

Dat komt seecker wel.

 

Doch Sinjoor hout moet,

 

Gaet maer als voor desen,

 

Want u knecht seer soet,

 

Sal daer goet voor wesen,

 

Als ghy Absent

 

Eens voor u dan Toereloere lette

 

Wanneer ghy Absent

 

Van u Vroutje bent.

 

Maer staet u niet aen

 

Dese Nieuwe Swager,

 

Soo wilt niet meer gaen

 

Als een Hoere Jager,

 

maer t’Huys eens meer

 

Doen tan, toe, tan, Toereloere lette

 

Maer doen t’Huys eens meer

 

By u Vrou in Eer.