De nieuwen Haagze Parnassus Maagden-Berg

Een Nieuw Lied, tot lof van den Haeg.

Op een aengename Voys.

HAegje verheven, dat ons kan geven, Een 's werelds vreugt, Hier op het aerdsche dal,
Wie sou niet tragten om by u te wesen,
Daar men niet zweven ziet als bly geschal.
Aensiet 'er de Linde, daer sult gy vinden,
Gesamentlijk niet als Adel zwier,
Aensiet de hoeken aen alle vier de winden,
Daer sult gy vinden, Niet als bly getier.
Uyt 't Westen komt Kooren, Scheveling laet hooren, Het ruyssen van de wilde woeste Zee,
Het Haegse Bosk, wie sou het niet bekooren,
Haer zuyder Bossen zijn vol dartel Vee.
Wie durft haer melden, Wie durft haer schelden?
Haer Burgers kloek en wel geleert,
Den Keyser Carel om de deugt t'herstellen,
Onder dees Helden heeft hy 't Vlies vereert.
Zoekt gy daer te minnen, Een zoete Engelinnen,
Geen plaets op 't aerdrijk word 'er meer bewoont,
Daer men sulke zoete Meysjes kan vinden,
Als in den Haeg by ons werden betoont.