Een Nieuw Lied, van de klagende Dienst-maegden, over het ongelukkig Fortuyn, zijnde een 't Samen-spraek.
Voys: Jongmans komt uyter muyten.
EYlaes ik mag wel klagen, Al in mijn jonge dagen, Soo moet ik werke siet, Schrobbe boene met verdriet, Dit is nu al mijn derde huer,
En ik vind geen avontuer, Ik kant mijn niet ver-
staen, Waer dat die Meyjes mooy van gaen.
Ik sie haer Kuyve drage; En Japonne naer behage, Pendanten fijn of vals,
Met een ketting om den hals,
Haer Boesem aen de Tepels bloot; En haer Wange schemering rood, Soo gaen sy over straet,
Smorgens vroeg en savonts laet.
Kan dat van diene komen, Het schijnt voor mijn
wel droomen, dat vestaen ik mijn niet, hoe of dit
dan tog geschiet, Sy gaen soo net als een Gravin,
| |
En ik gekleet als een Slavin, Met Boere Klompen aen, Wel ik kan 't mijn niet verstaen.
Wel lieve soete Kaetje, Gy hoort soo meenig praetje, Van Knechten hier en daer, Slaet gy dan geen acht op haer, Sy spreken somtijts van de Min,
Of gy hebt in haer geen sin, En soo moet gy korant, Gelt verdienen met verstant.
Mijn Juffrouw kreeg een Teering, Doen kreeg ik een vereering, Om dat ik mijn Heer sijn lust,
Eens ter degen had geblust, Knaphandig wist ik dat te doen, En daer voor kreeg ik de poen,
Mijn Heer en klapt het niet,
Of het eens met mijn geschiet.
Weet gy soo gelt te winne, Wie sou de klucht versinne, Dat weet ik niet te doen, Mijn Heer die gaf mijn lest een soen, 't Was achter in het Turfhoek, Ik kreeg een malle Peper-koek,
Besmet toch niet u Echte Bedt
Lest quam by ons te prate, 't Was savonts al soo laete, Juffrouws Neef en Cosijn, Dat was een schoonder treck voor mijn, Ik kreeg van yder een Ducaet, Om dat ik 't haer eens toelaet,
En beloofden mijn noch een Kuyf.
Juffrouw zwoer op haer leven, Ik sou mijn Eer niet geven, Soo vals, soo net, soo fijn,
Weet ik voor mijn Vrouw te sijn, en mijn Heer tot mijn geluk, Sal mijn helpen uyt den druk,
Met d'een of d'ander Knecht,
Als ik mijn maer hou oprecht.
Dan kan hy by mijn komen, Mijn Heer is buyte schroomen, Offer een Garnaet van quam, Gedaen heeft dat mijn lieve Man, En mijn Man dat wort een vent, Door dienst van mijn een Heer,
Krijgt hy een Officie weer.
| |
Speelnootje soete Kaetje, Verleent mijn nog een praetje, Ondertusschen heb ik gedaen Met Schrobben, Schueren wilt verstaen, Mijn Huys dat is gelijk een glas, Siet hoe helder dat ik Was,
Mijn Heer die heeft geseyt,
Dat ik ben een heldere Meyt.
Sus, sus en wilt niet spreeken, Wy staen hier stil versteeken, Daer komt mijn Juffrouw aen, Wel ik mag na binnen gaen, Hadien mijn lieve Kaetje soet, Tog je mont niet open doet, Het is uyt vryigheyt, Dat ik u iets hebt geseyt.
|
|