Nederlantse Vreugt-Bazuyn, uytgeblasen op de geboorten-dag van de Prins van Oranje, Erf-stadthouder van Vrieslandt, zijnde den eersten September 1711, tot groote vreugde van gantsch Nederland.
Voys: Wie ontwaekt den Adelaer.
TOond u wel gemoet en bly, En wilt nu niet langer treuren, Set de droefheyd aen een zy, Wilt het rouw gewaed verscheuren, Weest nu vrolijk allezins, Om dees Jong gebooren Prins.
Speeld nu op Schalmey en Bas, En laet nu de moed niet zinken, Maer wilt uyt een helder glas, Eens op de gezondheyd drinken, Van de Jongen Prins Faliant, En Stadhouder van Vriesland.
Za blaest nu de vreugde uyt: En zingt nu met held're keelen: En Bazuynen zoet geluyt: Laet Muziek u ooren streelen: Nu het Edel huys Nassouw: Is gered uyt druck en rouw.
De Princes al van Vriesland: Is nu in de Kraem bevallen: Van een Jonge Prins falliant: Laet Musquet en Canon brallen: Schiet vuurpijlen na de Lugt, En staack al u droefgezugt.
Want den Opper-heer van al: Komt ons droefheyd weer versagten: Daer wy in ons Neerlands dal: Scheen by na in te versmagten:
't Is den Heer die alles geeft:
Dat Oranjen weer herleeft.
[pagina 54]
[p. 54]
Neerland was geheel bedrukt: Toen dees Jonge Prins zijn Vader: Uyt het leven wierd gerukt: Op het best zijns levens ader: In het eelste van zijn tijd, Raekten hy zijn leven quijt.
Zeventien honder elf Jaer: 't Was in July veertien dagen: Toen de Prins quam in gevaer: Met zijn Koets is omgeslagen: Daer hy viel in 't Striense Zas: En verdronk zoo in die plas.
Maar zijn Gemalin minjoot: Was bevrugt met groot bezwaren, Dog ses weken na de dood:
Van haer Man zoo moest zy baeren:
God den Heer die gaf geduld:
En haer tijd die wierd vervuld.
Den eersten September schoon: Verlosten zy na behooren, Van een braeve Jonge Soon,
God wil haer Gebed verhooren, en de Jonge Prins met vreugd, Laten groeyen op in deugd.
Op dat de Oranje boom, Weer op nieuw in hem mag leven, En zijn Vaders daden vroom,
Staeg in zijn gemoed ziet zweven;
Moeders deugd en Vaders aerd:
Saem mag zijn in hem gepaerd.
En dat hy navolgen mag, De voetstap van zijn voorzaten, Die haer in zoo meenig slag,
Toonden als brave Soldaten,
Dapper, moedig, onverzaegt,
Daer de wereld nog van waegt.
Laet o Heer! dees Jonge Vorst, In u vrees en woord op groeyen, Op dat in zijn edel Borst,
Auteursrechtvrij