Het nieuwe tulpje
(ca. 1800)–Anoniem Nieuwe tulpje, Het–
AuteursrechtvrijVersierd met de allernieuwste Liederen, welke heeden gezongen worden
[pagina 69]
| |
Stem: Kniertje, Zoete Meisje.1
Gulde Zon u stralen
Ziet men met veel glans
Op het aerdrijk dalen
Van des Hemels trans;
Gy krijgt als voorheen uw kragten
Nu de winter heeft zijn eind;
En reeds is verdwijnd
Voor de donk’re lange nagten
En reeds is verdwijnt
Gy weer lief en helder schijnt.
2
Men hoord in de boomen
’t Zoet getierelier,
In de waterstroomen,
Ziet men het gezwier,
Van een eentje met het waertje,
Die laveeren heen en weer,
’t Zwaentje blank van veer,
Ziet men mede in een baertje,
’t Zwaentje blank van veer,
Ziet men nu zoo menig keer.
3
’t Veld dat staet met bloemen,
Lief en zoet beplant,
Dubbeld waerd te roemen,
Men ziet door het land,
Nu de beesjes tierig loopen.
| |
[pagina 70]
| |
Die staeg springen op elkaer,
Tot een vreugd voor haer!
Wijl dat Flora’s hof staet open,
Tot een vreugd voor haer.
De eene voor en de andere naer.
4
Allerhande fruiten,
Staen nu in haer fleur;
Treed t’zamen naer buiten,
Daer vind gy de keur,
’t Zy van fiolet of roozen,
Hyancinten of adoon,
Alles staet ten toon,
Peeren ofte aprikoozen,
Alles staet ten toon,
Yder pronkt daer even schoon.
5
Uit de bloem gaet de beitje,
Zuigen ’t zoetste zoet;
’t Bokje springt op ’t Geitje,
En zijn lusten doet;
’s Morgens hoord men ’t haentje kraeijen,
Den gebekte oijevaer,
Vliegt straks hier en daer,
Wijl den mof het gras gaet maeijen
Vliegt straks hier en daer
’t Duifje zoekt haer weder paer.
6
’t Mosje ziet men springen,
En is buiten schroom,
Ook zoo hoore men zingen,
In een groene boom,
Het luiddruftig nagtegaeltje:
’t Geen pleisierig kwinkeleert,
| |
[pagina 71]
| |
En zijn tijd passeert,
Met zijn stem en zoete taeltje
En zijn tijd passeert,
’t Geen een yder een begeert.
7
Men hoord nog buiten,
Met een zoet geschal
’t Dist’le vinkje fluiten,
In ’t groene dal:
’t Haentje gaet met zijn henne treden;
’t Waertje op die stond,
Die drukt naer de grond
’t Eentje, dat is wel te vreden,
Die drukt naer de grond
Met haer kuifje in zijn mond.
8
’t Snoepig hengelaertje,
Ziet men alle daeg,
Vissen in een vaertje,
Om zijn graege maeg
Met een baersje te verzaden
Of met een karper, pos of snoek;
Wijl hy in zijn broek,
Heeft een fles met zap geladen,
Wijl hy in zijn broek,
Heeft een stukje zoete koek.
9
Nog zoo ziet men heden
Veel jonge lien;
t’ Zaem naer buiten treden,
Om dees vreugd te zien,
Wijl den leeuw’rik staet te zingen,
En vliegt kweelend naer de lugt,
Met een snelle vlugt.
| |
[pagina 72]
| |
Ia, nog vry meer and’re dingen,
(Met een snelle vlugt)
Vind men ’s zomers met genugt.
10
Mind de zomerdagen,
Van u grootste schat:
Schept daer in behagen,
’t Zy op Dorp of Stad:
’t Is nu tijd te gaen naer buiten,
Yder met zijn lief op zy:
Weest verheugd en bly
’s Winters zit men in der muiten
Weest verheugd en bly
Nu de zomer ons treed by.
|
|