Het nieuwe tulpje

(ca. 1800)–Anoniem Nieuwe tulpje, Het– rechtenstatus


Een Nieuw Lied.
Stem: Zwart wil ik wel weezen. 1 Myn lieffelyke Roosje, Wat aengenaeme geur, Moog ik uw voor een poosje, Ontrooven van uw kleur,
[pagina 36]
Wat zoet aendoenlijkheid, Wanneer het opensplijt, En ik u Roosje plukken, Zo zoetjes mijn verrukken, Daer alles voor moet bukken, Zo ouderdom als jeugd, Wat vreugd, wat vreugd, Die een ieder hart verheugd. bis. 2 Schoon dat de Angelieren, Ook lieflijk zijn van lugt, Dat geeft doch geen plaizieren, Aen Venus Minnezugt bis. Geen schoonder Bachus zoon, Die overtreft dat schoon, Nog kan dat zoet niet smaeken, Van aen die Roos te raeken, Waer alles na moet haeken, Om die aengenaeme geur, Een kleur, een kleur, Daer straelt een schoonheid deur. bis. 3 De roode Roozen blaeden, Van binnen in dat schoon, Met wit albast belaeden, Met een gevlegte kroon, bis. Ik aenschouw het op mijn kniēn, En kon van vreugd niet zien, En niemand kwam my moeijen, Ik ging dien Roos besproeijen, Waerdoor haer schoonheid bloeijen, En meerder Roosjes teeld, Hoe streeld, hoe streeld, My dat aengenaeme beeld. bis
[pagina 37]
4 Hoe aengenaem is ’t minnen, Van wederzyde wis, Wie kan een vreugd verzinnen, Die aengenamer is, bis. Het baerd ons wel eens pijn, Verdriet en chagarijn, Doch ’er is niet op aerde, Dat meer genoegen baerde, En meerder is van waerde, Als ’t plukken van die Roos, Altoos, altoos, Was het dat ik verkoos. bis.