De Nieuwe Stem. Jaargang 21

[p. 569]

[Nummer 10]

Jos Vandeloo
In een optocht zag ik vaandels

In een optocht zag ik vaandels
en een man die met zijn tanden
een belgische vlag verscheurde
en een andere man aanbad de vlag
met de vlammend rode waalse haan
en een derde drukte het vaandel met
de zwarte vlaamse leeuw aan zijn hart
en allen waren diep ontroerd
maar ik begreep ze niet
een man werd begraven
op zijn kist lagen decoraties
en een flapperende driekleur
en iemand praatte over het vaderland
maar alle vaderlanden zijn verschillend
de dode kon niets meer doen
om mij te doen begrijpen
misschien zou het vruchteloos zijn
geweest ik weet het niet
want ook hem begreep ik niet
en overal liepen mensen met vlaggen
tricoloren wimpels en banieren
in stoeten optochten en processies
biddend marsjerend of luid roepend
opstappend in extase achter vaandels
in alle mogelijke barbaarse kleuren
engelse duitse franse hollandse belgische
italiaanse russische amerikaanse
en veel die ik niet kende
en ook de man met de rode haan
en ook de man met de zwarte leeuw
en ze vroegen me waarom ik niet meedeed
maar ik doe niet graag mee met velen
en ik kon ook niet want vlaggen
zijn altijd met bloed en tranen besmeurd.