De Nieuwe Stem. Jaargang 20

Roger Serras
Schrijlings te keer

waar staan wij nu verlorener dan gister
van toen we ook niet wisten van welk hout
we kogels zouden maken

van welke bron we eerst zouden drinken

zien wij niet om in plots gevaar
of ontleerden we 't spontaan gebaar
ook al

waar staan we nu aan uitgedroogde wellen

te laat gaan wij naar heimelijke huizen
wij maken verre reizen ook
tot we de laatste mensen zijn
we vragen aan mekaar het toverwoord
dat niet bestaat

het brood dat wij in andere levens
ook al zochten
moedeloos