De Nieuwe Stem. Jaargang 19

[p. 178]

G. Ruttenberg

Er drong in de vroege vooravond

Een vogelroep door, zo door en door

Als een speer gezet

In de buik van het kameleontisch bestaan.

En de uren daarna, zij bloeiden als asters

Een herfstige bloei; nochtans niet zonder

Vuur door veel donker omgeven:

Verbijstering brak als een zweer.

●

Mijn handen lezen boomschors, blad en oevergras
als vingers van een blinde
de huid van een Beminde
die uit mijn hoofd niet weg te spoelen was.