De Nieuwe Stem. Jaargang 19

[p. 151]

Daniel van Ryssel
Namiddag

loom als een kat
likt de namiddag
aan de stilte van de kamer

de spiegel is mat
ieder ogenblik
werpt blikken
op de woekerende liefde

moeder breit armen
aan haar handen van verveling
vader houdt zijn pijp
als een lauwe wijsvinger
in zijn verkalkte mond
vol klappertandende regen
ik sluit de ogen
- - -
en steek mijn tong uit
naar de passies
van de avond

Dialogue interieur

uit elke stilte
de woorden wikken
en aaneenzwijgen
tot een liefdevol gesprek