De Nieuwe Stem. Jaargang 18



[pagina 763]
Roger Serras Bezwering 1 wanneer de drank van vergetelheid harde stenen in wolken verbergt de ontoegankelijke bergen omdat wij snijden in de rots onze totemwoorden dat wij al zijn diep beneden janken de honden
2 maar soms bekruipt ons de lust trilt het ademhaar in onze ijle longen wij begeven naar beneden onze lawine bedreigt de stad onze stappen achterhalen wij nooit meer dan in die nieuwe illusie dit opstijgen boven de golven
3 wij bevelen deze nieuwe geboorte aan maar vergeten nooit de vroegere levens in ieder leven blaffen de oude stemmen ons aan als waren wij onoverkomelijk wij leven de roep van de trekvogels mee maar zijn aan deze aarde gebonden