Mr. S. Davids, Alleen maar gelovigen. Meulenhoff Pockets, 1962.
Sem Davids heeft de moed gehad - en daarmee zijn lezers een plezier bereid - een bloemlezing uit zijn journalistiek werk te publiceren. Waarom moed? Wel, hij laat vrijmoedig zijn gissingen en vergissingen ook herdrukken. Het ligt overigens ook in het vrijblijvende karakter van zijn journalistiek dat hij zijn oordeel en opvattingen steeds bereid en geneigd is te herzien. Hij wordt niet gedreven door de noodzaak, die voor menig journalist een tweede natuur is geworden, een min of meer dwingend voorgeschreven (partij)lijn te volgen. Mr. Davids gaat het over een andere boeg gooien als hij dat nodig vindt, wat iets anders is dan de huik naar de wind hangen. Dit hindert mensen die verwachten dat hij behoort door te zeilen in hun richting, maar prikkelt anderen, die tot heroverwegen bereid zijn, tot nadenken.
Van moed gesproken, vind ik deze in het laten herdrukken van een illusie of een droom, zoals Davids zelf zegt, geschreven in de zomer van 1944 in een schuilkast te Grouw, waarin hij Nederland met Vlaanderen verenigd, met Indonesië verbonden door vriendschappelijke culturele en economische betrekkingen, ziet opgenomen in een statenbond, die zich uitstrekt van de Beringzee tot het Kanaal (ja, met Duitsland erbij!), een vredesschakel tussen de grote rijken der aarde. Dit is het eerste stuk uit de bloemlezing, maar laat men vooral niet vrezen dat de rest navenant is. Reportages uit Duitsland, Frankrijk, Rusland, Polen enz., herinneringen aan joods Amsterdam, een in verband met de komende Kamerverkiezingen interessante politieke reportage: ‘gesprekken’ vóór de verkiezingen van 1949, met de toenmalige voormannen der politieke partijen, of van de klassieke grote pers, die ‘dat strakke, heilige nieuws’ geeft, dat de ‘koelste en klaarste grondstof’ is voor het begrip van de wereld waarin wij leven - om een en ander te noemen - vormen boeiende lectuur. En de titel van de pocket is ontnomen aan een reisverhaal over de Cevennen, dat met de politiek niets van doen heeft maar wel met de geschiedenis en het bittere lot der Hugenoten in Frankrijk.
Verreweg de meeste stukken zijn verschenen in de Groene Amsterdammer en de bundel wordt ingeleid door Han Lammers.
O.N.
Auteursrechtelijk beschermd