De Nieuwe Stem. Jaargang 18

[p. 287]

Roger Serras
Titaantje

langs valeriane kastelen
gaat ons een fluwelen baan
met uitzonderlijk gele plataan
voorbij

wandel uw waanjuweel
titaantje
zing niet te veel
in dit prieel

omklem met veel
twee handen
uw ontdane keel

Gedicht

wingewest van woorden
woorden verwoorden woorden

mijn nacht rijdt een trein
door het nachtelijk landschap

nachttrein ziet de woorden
tot een landschap gerijd

[p. 288]

Hongeren

het maal is afgezegd
iemand vergiftigde de kok
het zal een feestmaal worden
zonder eten

zwijgt een hongerige maag al
bij het denken aan een bete broods
geen uitverkoren schotel
kan nu nog mijn honger stillen

dat ik om jou ontberen mag
ik zou er god om danken
moest die bestaan
en met mijn dank gediend

Puberteit

hadt ge de witte nonnen

door de muren heen zien meeuwen
de naakte was voor duizend negers
(bijgeloof: de vrouw uit
de harem van de god van de blanken.
een vlek van zwart bloed
van nagels in het zieltogend
lijf van buitenmonsters -
de schuurdeur met de vleermuis)
hadt ge getracht
een rond siembool rond
zinneloze offers
voor uw schriftuur de vlaamse
vlammen vlaggen
en rouwstoet
en bange kuikens op hun centen
en gij op uw w.c.
ge kunt verrotten

[p. 289]

Herzeggen

stapvoets en op blote voeten
komen de woorden tot ons
die van niet beter weten
spreken: de overdade dagen
schuiven aan en gaan

de woorden verleppen
als van ook zwarte rozen
na hun eerste gouden bloei

wij hebben geen handen genoeg
om de afgevallen regen op te vangen
in de beslotenheid van ons vers
nieuw leven in te blazen

bereid mij op dezelfde woorden
lieve schim voor wie uw woorden zijn
van laatste hoop

Tramhalte

misschien
neemt de volgende trem ons wel mee
of gaan we verder te voet

over concave wegen
in een holle nis beslissen
onvoorwaardelijk

een blanco vis
en een te trage raaf

te nemen op de toekomst
nu vooral
een gave wissel
van vertrouwen