De Nieuwe Stem. Jaargang 15

[p. 626]

John Drager
Binding

sinds ze werd weggesleept,
in hout verpakt en naar beneden gleed,
ligt ze te wachten, diep en dood.

mijn ogen dolven in de grond
van vierkant land met heg en sloot.
ik kon het niet geloven maar ik stond
weer kind te worden in haar schoot.

op een vulkaan die koud geworden is,
lag ik als lava om haar heen;
gestolten met een bange sis
zocht ik nog naar die ene steen,
waarin haar naam gestorven is.

later, op de terugweg,
over 't grint,
voel ik haar hartslag,
die opnieuw begint.