De Nieuwe Stem. Jaargang 15

[p. 547]

M. Croiset
Bretagne

Bréhec

ik kijk een tijdlang
naar de rotskust van Bretagne
ga achterover liggen
en denk na in steen

Carnac

wolken drijven over Bretagne naar het noorden
ik vertrouw ze mijn gedachten toch niet toe
wellicht zijn ze vervluchtigd
voor dat ze in Holland zijn

rotsen

zomin als ik een mens op jaren
herleiden kan tot kind

zomin kan ik mij rotsen denken
zonder groeven

nevel

nevel hangt over de Bretonse kust
nevel is als zien met half gesloten ogen
half gedachte
halve werkelijkheid

[p. 548]

kerken

iedere kunstenaar schiep zich een Jezus
zoals hij zich Jezus dacht
daarom zegt ons iedere Jezus
dat hij op zijn schepper lijkt

Port-Blanc

als god de mens zijn beeltenis heeft gegeven
dan heeft hij zich versteend tot deze rots
een hoofd
een buik
twee benen

de voeten onder water
om zijn goddelijkheid niet prijs te geven

tijd

waarom zie ik de eeuwen
aan de keien hier langs zee

zijn die dan niet te zien bij Scheveningen
aan het zand

Romaans

er is een groef
in een reliëf
bij de kerk te la Clarté
de mond van Jezus

hoeveel groeven
zag ik aan voor Jezus' mond

hij ademt te la Clarté

[p. 549]

taal

moest ik eerst dagenlang
temidden van de Fransen zijn
om te horen dat de meeuwen
Hollands spreken

eb

teleurgesteld trekt zich de zee terug
voor de ongevoeligheid der rotsen

zou zij dit keer voorgoed ontmoedigd zijn

Ile-Grande

de rots stond al in zee
toen ik hier kwam

hij blijft
als ik straks ga

met minder bankbiljetten
dan ik ben gekomen