Kort bestek
De onmisbare
Er was eens een grote N.V. Zij bezat een vertegenwoordiger, die de contacten met bevriende en minder bevriende relaties onderhield. Met een van de beste handelsrelaties kwamen er moeilijkheden. Om een dochteronderneming, waar beide partijen aanspraak maakten op het grootste aandelenpakket. De handelsvertegenwoordiger bleef maar volhouden, dat zijn firma de beste juridische aanspraken had. De bevriende relatie wilde erover onderhandelen. Nee, zei de vertegenwoordiger, er wordt niet over gepraat. De bevriende relatie - al niet zo erg bevriend meer - bracht de zaak voor de rechter, maar die kwam niet tot een duidelijke uitspraak. Toen zei die relatie: wees voorzichtig, nu doen we nog veel zaken met jullie, maar dat zou wel eens anders kunnen worden.
Maar onze grote N.V. liet de vertegenwoordiger rustig zijn gang gaan. Hij was immers jurist, en had hetzelfde geloof als de voornaamste aandeelhouders. De relatie verbrak toen de relatie. Er werden geen verdere contracten meer afgesloten. De tabak werd aan de concurrent geleverd. De tin weer aan een andere concurrent. De auto's van onze N.V. mochten niet meer in het gebouw binnenrijden, en mochten ook niet van de doorrit gebruik maken. Onze N.V. leed steeds grotere verliezen, en andere bevriende relaties werden ook koeler nu zij zagen dat het met de N.V. niet zo best ging. De vertegenwoordiger verklaarde tegenover de directie, dat het gedrag van de ‘vijandige relatie’ schandelijk was en alle grondrechten vertrapte. De directie gaf hem schoon gelijk. En handhaafde hem.
Maar eindelijk eisten de aandeelhouders, dat de directie vervangen moest worden.
En nu denkt U natuurlijk dat in de allereerste plaats onze zo bekwame en handige vertegenwoordiger er uit vloog?
Mis. Het duurde maanden eer men een nieuwe directie had, die de failliete boedel verder zou beheren. Maar één ding stond van tevoren vast: die ene verte-