De Nieuwe Stem. Jaargang 13

[p. 723]

Fred Pfeifer
Zondagsverzen

1

De woorden hebben vrij.
zij dwalen vredig
door de lanen van de lente
langs straten
dichtbegroeid met zon
op pleinen
leunen zij
zacht pratend over
de balustraden
der fonteinen
en zijn als water rein en
vol verlossend licht
en vloeien moeiteloos
aaneen in een gedicht.

2

De dichters hebben vrij.
zij lopen languit
over land
en langs het water.
ik zie de zwijger
en de prater
ik zie de snelle
en de trage
en ook dat zij
hun hart
op handen dragen -
alleen vandaag.
alleen vandaag
is dat te wagen.

[p. 724]

3

Ik heb vrijaf.
ik zet de thee
en snijd het brood.
ik heb de dag mee
en groei groot
boven mezelf uit.
ik poets de schoenen
van mijn kroost
ik snuit hun neuzen.
er zijn geen tranen
voor mijn troost
niets wacht mijn leuzen
van verwijt
of van beloning.
er is geen misverstand
in deze woning.