De Nieuwe Stem. Jaargang 13

[p. 360]

A.J. Govers
Eersteling

zij ligt al uren te zwoegen
op een hoge harde slee
het komt eruitgegleden
als een briefkaart uit
de automaat
en dan ligt het daar met ogen
nietszeggend en bezweet
als een overjarig konijn
ogen die na weken nog
verdwaasd opengaan
maar een mond die
alle beelden kent:
de tamme vrijgezel
de kruidenier die met
een tuitlipje rozijntjes afweegt
de nerveus opgetrokken kaak
van het renpaard
voor de start
de neusvleugels wijd
de bittere pruilmond van
de ouderwordende vrouw
moeilijk berustend
de zelfgenoegzaamheid
van de vrouwenjager
hooghartig en eenzaam
en de schreeuw die ons wekt
en onze spieren spant
wat is er? weifelt de moeder
wil je weer van mij?
schreeuw maar kind
ons erbarmen staat al
maanden op het vuur het heeft
zich al om jou bekreund
toen jij nog zwom
met kieuwen van onmacht

[p. 361]

 

nu neem je alles om je heen

 

je kreten zijn

 

eigenmachtig wreed en

 

verslinden stilte met

 

een keel van trots

 

onachtzaam beleg op

 

je zeer naasten

 

of zij werken of minnen

 

of kunst eten

 

keel die de wereld zwelgt

 

zonder onderscheid

 

jij schreeuwt en je moeder

 

knoopt voor de eerste man

 

haastig haar blouse los