De Nieuwe Stem. Jaargang 13(1958)– [tijdschrift] Nieuwe Stem, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 30] [p. 30] Hans Reddingius je borsten maracarammelaars spelen voor mij zuidamerikaanse muziek in macedonië bijvoorbeeld zijn de ritmen gekompliceerder de dansen meer akrobatiek maar ook aan jou valt immers meer te beleven zelfs zo dat alle beelden niet opgaan als ik een foto maak van de wereld zal jij er op staan als achtergrond als brandpunt als glimlach als huisje boompje torretje dat wordt een heel aardige kiek [pagina 31] [p. 31] Kontakt drinken uit de oceaan waarin jij rondrijdt in een rolls royce met 7 lieveheerbeesjes op het stuurwiel en 3 maartse kraaien in je haar door jou ontvangen worden met vochtige woorden op een bloedkoralen tapijt een sponzen kussen een teerhartige schildpad er is een kleine kop lauwe tee met onderzeebootjes je krijgt een brief morgen een gebarsten kop drinken door de scheur lek jij de wereld in (mijn vogels deed ik in fraaie volières mijn benzine pompte ik de aarde in ik legde een pijpleiding aan om boe door te roepen) o savonds inslapen met het geruis van de zee nog in je oren [pagina 32] [p. 32] Verhuizing een schrift herinneringen trekkend doormidden scheuren vertrekken als een blauwe trekvogel met trage vleugelslag met het noorderlicht naar de zuiderzon via de melkweg deze enorme kerstboom van de hemel waarom wij nimmermeer vrede op aarde ave maria zingen zullen want boven de zware grauwe wolken is zeer duidelijk te zien dat god zich daarom dood lacht een schrift herinneringen trekkend onleesbaar maken en dan lesnemen in kameelrijden onder de zuiderzon een nieuwe woestijn ontdekken en een dancing stichten in tzetzenhuaro van oude paperassen een vogelverschrikker maken en die met de oogstfeesten schitterend verbranden gregoriaans op een saxofoon blazen met een lachende orgelman verstoppertje spelen smorgensvroeg met lege handen in de lucht grijpen en ieder kind een vogelstem kado doen in een papieren scheepje amerika ontdekken en het dan achter je verbranden terwijl papiertjes wegdwarrelen in de wind als een blauwe vogel naar de zuiderzon vertrekken onder zich de as van verbrande paperassen Vorige Volgende