De Nieuwe Stem. Jaargang 12

[p. 673]

Christiaan Terpstra
Rondrit

Dezelfde Mei keert steeds in 't zelfde voorjaar weer.
Persephone, de kringloop en de krocht ontvlucht,
strooit glanzend pluis en stuifmeel in de lentelucht
- dan rijden wij weer samen om het IJsselmeer.

Bleek en verwist, in 't zonlicht enkel maar een schim;
nauw zichtbaar, aanstonds op het punt om te verdwijnen,
golft in een licht beweeglijk spel, als lint en lijnen
van Noorderlicht de sluier van mijn gezellin.

Haar hoge kinderlijke stem heeft nauwlijks klank
zelfs voor wie zo als ik haar moeten toebehoren.
Ik rijd de tocht alléen; naast mij een lege bank,

langs rechte dijken met een strakgetrokken kim.
'k Ben onherstelbaar in dit fronsend land geboren,
en naast mij, klank- en vormloos, gaat de hersenschim.

Kornwerderzand, April 1956

[p. 674]

Voorjaarsdag in Twente

Persephone, op aarde weergekomen,
heeft langs de oude es mij vergezeld
en als een kind mij bij de hand genomen.
Daar waar zij trad, daar bloeiden anemonen.

Waar zij omhoogzag langs het waas der struiken
stond melkwit om de zon een kring gesteld;
haar blik opzij deed ergens groen ontluiken,
en toen wij zwegen ging een lijster fluiten.

Haar lichte voet trad nauwlijks de halmen
van 't winterkoren langs het smalle pad.
Haar licht gemoed deed ons éen dag vergeten

dat aan de kim de zilvergrijze strepen
niet anders waren dan de schoorsteenwalmen
boven de Tartaros der gore stad.

[p. 675]

De collectie

Ik ben verzamelaar van ongewone dingen:
gefleste scheepjes, wensen en anomalieën;
gesnelde koppen; pijlen, schilden en phobieën.
Misdrukken, misgeboorten en herinneringen.

Ik heb een heel archief van rare situaties:
gebeden, dromen en sonnetten op azijn,
bewegingen en stromingen op brandewijn
en tape-recorders vol ongare conversaties.

Natuurlijk knipsels over stom toevalligheden,
en dan nog schone flessen met formaldehyde
waarin ik altijd hoop nog iets te conserveren

van Gods en van der mensen vele malligheden,
die gij niet ziet, maar ik wel, in de randgebieden
die ik verheugd ben tot mijn dood te exploreren.