De Nieuwe Stem. Jaargang 12

[p. 535]

Herman van Snick
Het woord en wij

Van woord tot mens

Wezens gingen woorden maken,
konden door de grens
van het dier geraken.

Woorden maakten zo de mens.

Immers enkel woorden schenken
het vermogen om te denken.

Denken heeft een muur doorboord.

Eerst was het Woord
en het Woord werd Mens:
Homo sapiens.

Macht

Tussen oeverboorden

maken woorden

brug,

om dan weer terug

elke band te breken.

Woord is teken.

Woord is meer.

Woord is zon om licht te geven.

Woord is wapen en slaat neer.

Woord is leven.

Woord

is moord!

[p. 536]

Bewerkingen

Alle woorden saamgeteld
laten elke vraag gesteld.

Woorden met het teken min
blijven onvoltooid begin.

Woorden door elkaar gedeeld
brengen nooit het laatste beeld.

Woord maal woord maal woord maal woord
Immer blijft er: enzovoort.

Woordstilte

Ik voel me niet bedreigd

wanneer de woorden niet meer spreken.

Maar alle lichten zijn geweken

als ook de stilte zwijgt.

Het einde van het lied?

Ellendig slapen zonder wiegen?

De woorden kon ik nog beliegen,

de stilte echter niet.