De Nieuwe Stem. Jaargang 12

[p. 96]

Bernard van Delfshaven
De armen groeien aan mijn lijf

de armen groeien aan mijn lijf
ik houd ze niet meer tegen
ze groeien naar de hemel toe
mijn lichaam wordt steeds leger

mijn lichaam wordt zo dun, zo dun,
het zakt steeds dieper in de aarde
mijn armen groeien naar de hemel toe
ik houd ze niet meer tegen

zo, aan het kruis van het heelal
hang ik met duizend armen
de aarde om mijn voeten heen
het lijf, gerekt, steeds armer

o christus, boeddha,
is hier geen erbarmen?

[p. 97]

Deze laatromeinse eeuw

straaldieren op neonsneeuwen wegen
elk woord is airconditioned krupp
de kranten zijn met bloed besmeurd

gauguin ging naar tahiti
deze laatromeinse eeuw
de dagen blijven aan elkander kleven
tot de tijd scheurt

[p. 98]

Radio activiteit I

het licht is met een rode plof doorgekomen
schokwater sijpelt door de gronden
violette as begint te sneeuwen

in de stilte vòòr de stemmen
knerst het grint
als werd een stolp
in het heelal teruggenomen

dan rinkelen telefoons ongevraagde tijdmeldingen
het is thans eenentwintig eeuwen
na christus het is thans eenentwintig eeuwen...

op mijn hand strijken de dode meeuwen

Radio-activiteit II

als de dood komt in sneeuw of in regen
zullen wij niet verbitterd zijn
onze lichamen zullen wij tegen
elkander leggen en de pijn
dat wij geen kinderen kregen
zal genezen zijn