De Nieuwe Stem. Jaargang 11

[p. 673]

Remy C. Van de Kerckhove
Brief aan Koen

De vlaggen hingen niet halfstok toen mijn vriend stierf.
Hij stierf zonder afscheid:
hij had mij nooit begroet.
Hij werd geplant,
hij werd geveld:
mijn stam wordt voort ontbonden.
Zeg het de armen en de honden:
hij was geen gunsteling,
hij was geen hoveling.

Ik ervaarde dat zijn gelaat marmer werd,
ik ervaarde de droefheid van zijn vrouw,
ik ervaarde het spelen van zijn kinderen:
ik was zand tussen zijn vingeren.

Zijn vingeren waren van moedeloos marmer
en moedeloos marmer werd zijn blik.
Hij lag voor mij als een middeleeuws koning
in moedeloos marmer.
Ik was twee tranen armer,
twee tranen aan moedeloos marmer,
aan de gebeden van de boeteling
die ik steeds wik.

De vlaggen hingen niet halfstok toen mijn vriend stierf.
Hij alleen wist hoe graag ik gedichten had geschreven
aan de verwelkte gevel van oude musea;
hij alleen wist hoe graag ik het electrisch gebaar
van Maiakovski had herhaald aan de torens der kathedralen.

Mijn stam wordt voort ontbonden:
zeg het de armen en de honden.
Hij was geen hoveling,
hij was geen gunsteling.

[p. 674]

 

Nooit hebben de pokken hem geschonden,

 

de paarse pest bleef hem bespaard,

 

zijn handen werden nooit gebonden:

 

hij heeft bemind gepaard.

 

Hij lag voor mij als een middeleeuws koning

 

in moedeloos marmer.

 

Ik ben twee tranen armer,

 

twee tranen aan moedeloos marmer.

 

 

 

De vlaggen hingen niet halfstok toen mijn vriend stierf;

 

wij gingen door Mechelen aan de Dyle.

 

Hij werd geplant,

 

hij werd geveld:

 

zeg het de armen en de honden.

 

 

 

De honden en de armen sterven zonder testament.

 

Zo was mijn vriend: hij werd begraven in zijn hemd.

 

Maar rijk was hij als zij

 

die sterven zonder testament.

 

 

 

Wij gingen door Mechelen aan de Dyle.

 

De gevels speelden beiaard in het water.

 

De herfstzon regende op de lindebomen.

 

De lindebladeren regenden op de aarde.

 

De aarde regende op mijn vriend,

 

op zijn moedeloos marmer.

 

 

 

Ik ben armer.