De Nieuwe Stem. Jaargang 11(1956)– [tijdschrift] Nieuwe Stem, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 237] [p. 237] P.E.G. van Heyningen Angst Ik ben bang, angst van het niet-weten, een lange man op gummizolen, die stil en onbestemd om mij sluipt, het ronken van bommenwerpers, weerspiegeld in het donkere oog van een angstig wachtend stadsgezicht, het vreselijk dodenmasker van mijn droom, angst, angst, van het niet-weten.... Geef mij vuur, laat mij een sigaret opsteken! Trommels Het zinderend gedonder van de trommels klinkt, heet is de atmosfeer. Terwijl mijn lijf ten onder gaat in deze grootse zinnelijkheid, schiet mijn geest als een glazen bel omhoog en blijft daar trillend hangen. Ik zie de dansende, schokkende menigte waanzinnig onder mij, mijn lichaam, dansend, middenin en ik denk helder als kristal. [pagina 238] [p. 238] Golflengte Felle koplampen. Het monster beweegt zich voort langs de zwarte kronkelwegen naar de handen van de grillige pianist. De wind suist door de draden. Mijn schedel kijkt grijnzend door mij heen en lacht. Misplaatst. De programmas van alle zendstations vormen één groot lachend geluid, dat op mij afkronkelt op iedere golflengte. Ik word klein van schaamte en smelt als een slak onder het zout van al dit wreed geschater. Maar, gelukkig, daar koepelt de bizarre schelp van muziek al over mij heen. [pagina 239] [p. 239] Jazz Het gele licht valt sidderend over de trompet, die opglanst tegen donkerzwart decor, Yeah boy, blow that horn! En sidderen doen de eerste roerselen van mijn ziel. Zij vormen harmonie van kleuren, bloed en drift. Yeah boy, play on! Het oerwoud gaat een fusie aan met de koude, harde plasticstad van onze schijnbeschaving, de medicijnman danst nu in colbert, magie en Westers godsbegrip zijn één. Oh play it brother, play it! Magie is wat ons voortdrijft naar een tijdloos begin, het einde zijn we reeds voorbij en totempalen richten wij in het meer van onze tranen en wij zingen en dansen op rhythme. Uit onze lendenen en borst welt het leed en het beklag van onze tijd en ons bestaan, verklankt in de trompet, geblazen door zwarte lippen. Oh brother, you know you can do it! Oh brother, blow that horn, play on! Vorige Volgende