De Nieuwe Stem. Jaargang 10

[p. 674]

A.K. Rottiers
Bezoek aan een landschap

Voor mijn Vrouw

Van uur tot uur wordt de zin
Onzer koninkrijken duidelijker:
Hun ineenstorting is regel en wet.
Waar stond het gebeeldhouwd paleis
In de lusthof van wolken en weiden,
Stroelen fonteinen hun glansen en schijnen
Tussen puinen, blaren en eiken...
Flarden van pagen en lakeien
Hangen aan takken en zonnewijzers...
De zandloper werd verbrijzeld...
en Gij wordt diep vernederd...

Ik weet niet of Gij gezien hebt
Hoe de Herfst, de laatste Prins
Der horden, de brand
Aan gevels en vensters sloeg?
(Gij weende verdoken in het kleed Uwer haren,
De wormen knagend aan Uw voet...)
Na de wind is de regen gekomen,
De afgehouwen handen en voeten der dingen
Bloedden in feilloze gracht...
Alléén de hemel is lager gekomen
Tot de wit-marmeren trappen der kinderjaren...

[p. 675]

Schouwing I

Schouw door het tuinhek van de tijd:
Een boek waait open en zonder
Woord of wederwoord wordt luid
De wil tot werk, tot leven!

Licht van zon en wind,
Muziek van sferen, omtstraalt het kind
Dat door de dreef rent, spelend
Met vlinders en met vedels...

Kijk, geen rivieren en geen stromen,
Geen bergen en geen dalen in deze
Kleine tuin achter het wit
Klein huis, maar regenbogen,
Een vlucht van duiven,
Gras, een wolk van rozen!...

Schouw door het tuinhek van de tijd:
Een boek waait open en zonder
Woord of wederwoord wordt luid
De wil tot werk, tot leven!

[p. 676]

Ik, van een andere wereld

Waar of mijn voetstappen echoën,
In de gangen van tijd,
In de treinen van gisteren
Of de huizen van morgen,
In de kamer waar ik mij neervlij
En de wind hoor zingen
En het orgel van de tijd
Speelt op de getijen van mijn tijd,
In mijn slaap, of in het bos
Der herinneringen op kantoor,
Bij een gracht of een meer,
Steeds weer, steeds weer en waarom
Staat gij voor mij: ik, van een andere wereld?...