De Nieuwe Stem. Jaargang 10

[p. 426]

S.G. van der Meulen
Goed

ga jij dan maar slapen
ga maar in tot het mistige land
van je dromen

speel daar maar met mij
je zo ver-schrik-ke-lijk leuke spel
van poes en hele grote domme muis

ik zal niet komen
in je zwarte dromen huis
want slapen kan ik niet

met verbazing
kijk ik naar je ademende huid
op het kussen kinderlijk je hand
je gezellig verwarde haren
je moegekuste mond
je onschuldig gezicht
(nu je slaapt)

waarom
sta ik niet op
en kleed ik mij aan
en spoel ik mijn mond
en kam ik mijn haar
en pak ik mijn jas
en pak ik mijn hoed
en ga ik weg
voorgoed.

[p. 427]

 

Verniel

 

herinneringen

 

die hinderen

 

 

 

verniel

 

ze grondig zodat:

 

alleen gruis blijft

 

en los zand

 

en enkele stenen

 

 

 

kniel

 

dan bij de mier

 

die erover gaat

 

en de kleine groene vlinder

 

die erover danst

 

 

 

en als het dan nog hindert:

 

graaf het uit zodat

 

helemaal niets meer wordt herkend

 

 

 

heimelijk

 

in de nacht

 

ga je dan het gat

 

dichtstorten met cement.