De Japanse dichter ICHIRO ANDO vertegenwoordigde zijn land op het 2e Internationale Poëzie-congres, in September jl. te Knokke, alwaar hij ons de onderstaande gedichten, in vertaling van hemzelf, afstond voor publicatie in De Nieuwe Stem.
Vooral na de tweede wereldoorlog zijn de Japanners de vrije poëzie gaan schrijven, die ook in het Westen de naar de vorm moderne dichtkunst is geworden, maar ook de oude vormen worden nog wel gehanteerd. Uit de alleroudste tijd is de tanka, een vers met reeksen lettergrepen in het volgende schema: 5-7-5/7-7; toen het dichten, evenals bij ons, een spel werd (vaak zelfs een gezelschapsspel) werd weer met 5-7-5 op een tanka voortgespeeld, waar weer met 7-7 op werd geantwoord, enzovoort, totdat soms hele reeksen poëzie ontstaan waren. Gewoonlijk waren de eerste ‘strofen’ de meest waardevolle en werden die bewaard. In de 16e eeuw ontstond als afzonderlijk gedicht dit eerste gedeelte (5-7-5) de haiku. De gedichten die ANDO ‘positions’ noemt, zijn nog tanka's, haiku's of samenstellingen daarvan. Die, welke hij een titel heeft gegeven, zijn geheel vrij.
[pagina 222]
[p. 222]
The still life of an arm
In your arm just pulled out of the gloves,
As white as milk,
And not so transparent as plastic,
The moonlight is soaked.
A Greek lane fading into a forest fountain,
Where Pan and the nymphs are gay with dancing -
That distance becomes shorter or longer
With a faint movement of your body.
Only the rouge of finger-tips moves slowly
Under words uttered once in an while
And the end of that young blood is seen by nobody.
On the table, beside a cold china,
Showing a posture of melancholy for a while
Your hand reclines like a lily.
[pagina 223]
[p. 223]
Position
A white
conical flower
trembling faintly
alone
in a room at night
- I do not know anything
the black
eyes of desire
coming out of the forest
stand
outside the door
- you may do just as you want
a skull
sleeping under the wall
cut off
by the shadow of the world
together with fallen bottles
- I am left only to dream
[pagina 224]
[p. 224]
Position
A flower collapsed
A stone was melted
a flag swelled
a garden burned
a cat knelt
a butterfly dropped
a woman yawned
a face declined
the sky pealed
I was splintered.
[pagina 225]
[p. 225]
Position
This I know -
that at the far end of a vaguely illumined wilderness
stretching outside my consciousness
there is a skull
of beautiful silver grey
and that from the eternally dark sockets of its eye
a quiet flame is rising.
Position
The hand
holding up a lamp -
the valley of darkness
roaring and whirling
under it
[pagina 226]
[p. 226]
Position
My heavy heavy body
exposes its sinews of grief
like a large chunk of meat on a dresser
In my heavy heavy head
a flower of lead blooms
and it won 't shrink, it won 't wither
On my heavy heavy anger -
On the sun-setting sea, a black arm of crane falls.
Between my heavy heavy sleep
And the crack of a ruined building a cricket is chirping
Auteursrechtelijk beschermd