De Nieuwe Stem. Jaargang 10



[pagina 180]
Leopard Bedlam Een briefkaart aan niemand Aan mijn bureau zittend, verorber ik onverteerbare boeken, zolang de ochtend ruisende platen draait en de middag een eindeloze speech hakkelt later streel ik voorzichtig de paardenkop van de avond, die door het venster naar binnen steekt en lange tanden zet in het wittebrood van mijn lichaam hoor, telkens barsten uilen uit in gelach, een zeebeving in het aftreksel van de nacht dat de zeef der neonreclames doorlaat en waarin negers met dikke tongen hun liederen (pavanes pour un beau de nuit défunt) storten als tranen.