De Nieuwe Stem. Jaargang 9(1954)– [tijdschrift] Nieuwe Stem, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 321] [p. 321] Sietse van der Meulen Weerbericht de wind zal weldra gaan liggen de regen zal verdampen in mist de wolken zullen hun loodgrijze kleur loslaten en steeds lichter worden en witter de wolken zullen voorbijgaan er zullen plekken blauwe lucht uit het zuiden komen de wolken zullen scheuren er zullen kubieke kilometers zonlicht over ons worden uitgegoten het zal steeds groener worden om ons heen en er zullen een millioen dingen gebeuren de avonden zullen vol onrust zijn mensen zullen doelloos door de straten lopen anderen zullen langs schemerpaden zich begeven naar een toe-asjeblieft-ontmoeten in het geheim handen zullen elkaar vinden in de nachten die nu gaan komen wij zullen heel veel verwachten van onze nooit vervulde dromen het zal lente zijn. [pagina 322] [p. 322] Coplas Vannacht in een droom is mij beloofd: dat ik een haar mocht wezen op je hoofd - ach God! vóórdat ik wakker werd als een haar daar kwam al de wekker met z'n schaar. Wanneer ik de kous was om je been, dan was ik de hele dag om je heen; maar ik weet: als ik zóiets tegen je zeg, dan word je woedend: dan stuur je me weg. Als ik om je kon zijn als licht, dan zou ik je kussen: je gezicht, dan zou ik spelen langs je huid, dan was je zonder weten m'n bruid. [pagina 323] [p. 323] Icarus zes schroeven sleuren ons door de lucht rond ons is ruimte wij hangen kilometers hoog in de lucht wijd ontzaglijk wijd is deze verwaaid blauwe wereld peilloos diep beneden ons ligt de stad een stenen vlek our time is thirty-six-to-noon adieu God bless you wat wij nu gaan doen laat zich zeggen in vijf woorden: wij gaan veertigduizend mensen vermoorden [pagina 324] [p. 324] Introvert Ik ben een uit de fabriek weggelopen dynamo waarvan alle contacten verbroken zijn. Ik draai mij aan eenzaamheid ziek leverend slechts spanning en voelend deze als pijn. [pagina 325] [p. 325] Leven Leven dat is eenzaam zijn temidden van stadspleinen, een zacht ziek-zijn van teveel verlangen, een weg-ebben in een omhelzing, een mond, een met je herinnering in teveel blijven hangen, een vuistgevecht leveren: blind, tastend, bang, gewond een dag schreien om het glimlachen van een vrouw, feestvieren, zich bedrinken, lachen, overgeven, een een-voor-een voorbijgaan van dingen, dat is leven. gespannen van blijdschap en angst om dit leven dat een samba danst met mij (het is een vrouw die me bedriegt maar die ik steeds opnieuw verlang) ik ben mijn eigen visser en vangst Vorige Volgende