De Nieuwe Stem. Jaargang 9

[p. 154]

Bernard van Delfshaven
Naar binnen, naar buiten

In dit bestek van komen en van sterven,
vòòr de geboorte soms en veelal vòòr de dood,
valt er een lustpriëel te erven,
maar de successierechten zijn te groot

geboortelijk wordt ons het doodgaan meegegeven,
geslachtelijk de angst alleen te moeten leven,
en in gemeenschap wordt de ziel verzaakt,
drievoudig worden wij aldus kapot gemaakt

tot in de grond toe fout en onaanvaardbaar,
in milde waanzin opgebouwd,
is dit bestaan haast onbestaanbaar
voor wie van kinderen en bloemen houdt

de kunst misschien is om zich aan te passen,
maar elke houding roept verzet weer op,
men kan z'n handen niet in onschuld wassen,
men richt een galg op en men krijgt de strop

wij doen maar wat en weten niet waarom,
een noodtoestand eist blindelings verweren,
waar wij nog veilig zijn rondom
begint bederf van binnenuit ons te verteren.