De Nieuwe Stem. Jaargang 7

[p. 619]

Frits van Deventer
Blues

De blues zijn profane liederen van de noordamerikaanse neger. Omdat de eerste regel herhaald wordt, passen ze in een twaalf-matig muziekschema. De hiervolgende bloemlezing wordt gevormd door bewerkingen van verschillende op de plaat vastgelegde blues-coupletten. Ze worden daarop gezongen met guitaar- of banjobegeleiding.

Hij is Gods ganse dag en nacht

zo dronken als een beest;

Maar als hij me toelacht, vergeet ik,

dat ik eens treurig ben geweest.

Ik vroeg aan mijn buren,

waar ik mijn meisje achterliet;

Ze lachten en vertelden:

bij de rode lampen in Basin Street.

Ik hou zo van je, jongen,

laat me bij je binnengaan;

Als je goede vrouwtje thuis komt,

ben ik allang hier weer vandaan.

Ze deed me kwaad,

bedroog me met die louche knaap;

Maar als ze terugkomt, weet ik,

dat ik toch weer bij haar slaap.

Een witte boot

nam mijn kerel mee, o Heer;

Ik wachtte en werd oud,

maar nooit keerde hij weer.

[p. 620]

6

 

Sinds jij weg bent, Billy Bob,

 

is de boel hier wat verzet;

 

Klop je aan je deur,

 

dan vind je een vreemde in je bed.

Het leven was hard, mijn God,

maar luister, wat ik vertel;

Als mijn vrouw in de hemel is,

dan wil ik naar de hel.

Mijn vrouw is zo kerks

en dat deed me veel verdriet;

Omdat ze wegliep met een priester,

en mij hier achterliet.

Als de vlammen je huis omarmen

en je bent er niet tegen bestand;

Werp dan je koffer uit het raam

en laat de zaak in brand.

Het blanke bord is minder,

dan een zwarte pan;

Het bord breekt bij de minste stoot,

wat met de pan niet gebeuren kan.