De Nieuwe Stem. Jaargang 7

[p. 333]

Bernard van Delfshaven
Bekentenissen

Slavenwerk

in elk gedicht ben ik zeer onderdanig
het volgende herkent mij als zodanig
en legt zijn wil weer aan mij op -
gedwee buig ik de harde kop

ik wil dit en ik wil het niet
al ben ik slaaf, ik blijf toch nukkig

maar als de muze naar mij ziet
zwoeg ik weer verder in mijn lied
en weggedoken ben ik zelfs gelukkig.

Vergiftiging

er schuilt gevaar in ieder vers
de woorden kunnen iets verraden
iets dat tot nu zeer heilig was
en dat door woorden aangetast,
bezoedeld wordt als vlees door maden

er schuilt in ieder vers gevaar
vergiftiging voor wie het lezen:
het woord vervreemdt ons van elkaar
het draagt bederf in eigen wezen.

Machteloosheid

de gedichten van de groten
die bevleugeld door het leven gaan
ik heb hun woorden wel genoten
maar de zin ging mij niet aan.

slechts een enkele is doorgestoten
tot de kern van ons bestaan,
maar in regels opgesloten
bleef het misverstand bestaan

wie door het oog gegaan
is van de naald, door dood en
oorlogs nabestaan verstoten
uit des levens laatste waan
die kleeft een vreemde stilte aan
verbitterd en tekortgeschoten.