De Nieuwe Stem. Jaargang 6

[p. 321]

Buginese liefdespoëzie

Jij bent het liefste wat ik ooit zag
maar je moeder zit vol venijn.
Ik neem je niet tot vrouw uit angst
dat jij later net zo zult zijn!

Ze noemt zich vlekkeloos - kuis...
maar er zijn wel zeven wegen
die uitkomen op haar huis.

Ja naar mijn huis gaan zeven paden
maar weet dat sinds al te lang
daar enkel buffels over traden!

De weg van de pijl tot het doel
begint bij de boog.
De weg die de liefde neemt
tot het hart: het oog.

Je bruine huid is glad gespannen
om de glanzende golven van je lichaam
je ogen zijn zwarte lampen
en niettemin bleef je eenzaam.

Je bent fijn en slank
je borsten zijn rond
je dijen rank
rood als sirih je grage mond.

Zal ik je eens vertellen
waarom ik jou nam tot bruid?
Je bent lang niet zo mooi als die ander
maar jouw vuur zit vlak onder je huid!

[p. 322]

 

Met alle mooie meisjes vrij ik

 

maar de lelijkste neem ik tot vrouw

 

want mooie meisjes zijn als vlinders - vluchtig.

 

En een lelijke blijft je altijd trouw.

 

 

 

Jij bent de verlegenste van allen

 

toch neem ik jou tot bruid:

 

je doet nu wel erg zedig

 

maar het vuur slaat je ogen uit.

 

 

 

Je bent zo mooi als een bloem

 

ze mooi als ze nergens groeien

 

maar toen je vannacht bij me lag

 

heb ik je pas echt zien bloeien.

 

 

 

Jij bent als de zee in de storm

 

zo golvend en zo wild

 

en net als de zee na de storm

 

ben je 's morgens weer verstild

 

 

 

Telkens als ik aan je dacht

 

zag ik vóór me je ogen en je lach:

 

je ogen als een donk're nacht

 

je lachen licht als de dag.

 

 

 

In je buik voel ik ons kindje

 

als ik je tegen mijn zijde druk

 

ik voel het heel zachtjes bewegen:

 

allebei beven we van geluk.

 

 

 

Vertaald door Netty van Kempen