De Nieuwe Stem. Jaargang 5

[p. 487]

H.P.G. de Wringer
Regen

Aldoor de regen op verlaten pleinen.
Een hond loopt over 't eigen spiegelbeeld,
Een fietser heeft zijn laatste kans verspeeld
Om heelhuids in een zijstraat te verdwijnen.

De zon is niet in staat het uur te wijzen,
Belach'lijk zijn tramhalt' en automaat,
Want niemand loopt in deze bui op straat,
Nu alles uitzichtloos ligt te vergrijzen.

Aldoor regen op d'uitgestorven stad
En over 't asfalt danst op lichte tenen
Tergend en lang, als kleine kiezelstenen
Aldoor regen, die uit elkander spat.