De Nieuwe Stem. Jaargang 5

[p. 357]

Jo Landheer
Er is een kou...

Er is een kou die langzaam-aan
Dieper en dieper komt.
Eerst enkel bovengronds bevriest,
Dan doordringt in den grond.

Maar eindlijk komt die kou té diep.
Daar gaat het leve'aan heen.
Zooals je mij nu achterliet,
Tot in het merg versteend.