De Nieuwe Stem. Jaargang 4

[p. 547]

Anthonie Donker
Boutens aan de Styx

Die in den oorlog op het ziekbed zijn gestorven,
Zouden ook zij rust kunnen vinden? Zouden zij
Later dan anderen hun rust hebben verworven
Omdat zij wachten moesten op Charon's laag tij?

Voeren ontelbre jonge strijders hen voorbij,
Het stralend leven in den slag te vroeg ontstorven,
En stonden zij toen, grijs, geminacht, daar terzij
Die het door ouderdom slechts bij het lot verkorven?

Wie aan de oevers hen heeft kunnen gadeslaan,
Laat hij het zeggen, of er onder hen misschien
Zich één verhief die van het leven reeds ontdaan
Toch nog de glorie van voorheen was aan te zien.

Dan was dat Boutens, die daar nors terzijde stond
Maar met het lied der jonge doden op den mond.