De Nieuwe Stem. Jaargang 4

[p. 321]

Bert Voeten
Voorjaarsmorgen

Toen de mist het bos had verlaten
- vluchtend over het hakhout
in de verte, deerlijk verstrooid -
rees van de blinkende mossen
damp omhoog, in de struiken
riepen de mussen de lijsters
en dicht aan de beukenstammen
deden de spechten hun werk.

Als een rossig paard was de morgen,
hoog uit de benen rijzend,
vochtig maar helder het oog
en het bit aan de kou geslepen.
Zo hoog en gescherpt kan het leven
soms staan als het hart gewapend
met vreugde de liefste nadert
in het rossig uur van de jeugd.

(Proloog voor een episch gedicht)