Kort bestek
Sectarisch Gelukkig Nieuwjaar
Al behoren wij tot hen die er nooit aan zullen wennen, men is er in ons land aan gewend, dat de radio hier dusdanig is georganiseerd en onze cultuur dusdanig gedesorganiseerd, dat een ieder geacht wordt zijn symphonie en zijn jazz, zijn boekbespreking of haar breiles, zijn hoorspel en zijn lachuurtje door de trechter van een der kerkelijke gezindtes of levensbeschouwingen toegediend te krijgen. Geen kippen- of bijenteelt zonder duidelijk onderscheid des geloofs.
Het is een voor het forum der internationale wereld, die er gelukkig weinig of niet op let, pijnlijke demonstratie van het gemis van een ons volksleven omvattende en doortrekkende cultuur. De cultuur wordt in de omroepverenigingen in kleine sectoren versneden, die elke cultuuruiting binnen eigen vakje vastleggen. Ook alle Muzen zijn verkaveld.
Er is echter ook een zgn. gezamenlijk programma, in de radiobladen in letterlijken zin in een hoek gedrukt en aangeduid als: gez. pr.
Dit gez. pr. is het armzalig overschot van het in 1945 krachtig ingezette streven naar een waarlijk Nederlandse Radio, waarin op de daarvoor in aanmerking komende terreinen gezindte en levensbeschouwing zich wel geschakeerd zouden doen gelden maar overigens de cultuur als een organische eenheid den volke bemiddeld en gemeenschappelijk kon worden beleefd.
Het gez. pr. is wel uiterst ingeschrompeld. Zelfs een nationale nieuwjaarswens, het gehele volk toegedacht en toegewenst, kon er niet af. Het nieuwe jaar werd ingeluid met uiteenlopende geluiden. Hilversum I wenste het socialistische volksdeel, Hilversum II het christelijk een gelukkig nieuwjaar, en tien minuten later konden ook onze katholieke landgenoten zich horen feliciteren. Kan er zelfs geen kwartier gemeenschappelijk nationaal beleven af bij de jaarswisseling? Liever vastgehouden aan het geredekavel der richtingen in ons cultureel verkaveld vaderland!