De Nieuwe Stem. Jaargang 1

[p. 702]

Verzen aan een gestorvene
door
Gerrit Achterberg

4e dimensie

Er zijn geen data in uw dood.
Ik kan niet zeggen: hedennacht.
En overal is evengroot.
Want voor en achter schoven
ineen; onder en boven.
Gij kunt alleen nog engte
bezitten in de lengte,
waarmee ik op u wacht.

Ik overleef u met het doel
uwe gestalte tot mijn dood
in stand te houden, zielsgenoot,
in mijn gedachten en gevoel,
opdat gij ergens nog geheel
zult kunnen zijn, als nergens is
omvang in uw verlatenis,
voor uw gedeelten, die gij mist.

[p. 703]

Tegenwoordigheid

De steenen merken u van deze straat.
Voor het verleden is het niet te laat
heden te zijn waarin gij gaat.

Een lijn van gelijktijdigheid
doet mij u vinden overdag.
Gij doet een boodschap in de stad
en keert terug t.z.t.
De lijn gaat door het bed bij nacht.

[p. 704]

Verrekijker

Hoe ver ligt in mijn hoofd uw beeld.
Centra van zien televiseeren
u van mij weg. Oog, dat u teelt...
Ik zal het trachten om te keeren.

Dan trek ik u uit alle sferen
weer naar mij toe en gij vergroot
uit al dit donker divergeeren
tot de gestalte voor uw dood.

[p. 705]

Continuïteit

Gij gist in mij met ongestorvenheid.
Wie gij zonder uw dood had kunnen zijn
wil met zijn voortzetting tesamen zijn,
volgens de wet der continuïteit.

Aan beide zijden van de spa die splijt,
kronkelt de worm en weet zich zonder eind.
En de geamputeerde voelt nog pijn
in voet of hand die hem is afgezet.

Zoo ook beweegt zich langs dezelfde lijn
van onze zielen de saamhoorigheid,
stip en gedachtestreep ten spijt.

[p. 706]

Positie

Hel naar mij over als gij kunt.
Ik ben uw vaste punt.

Begin een lijn en ik zal weten,
uw ligging achter het vergeten.

Coördineer u tot de staat,
die elke ingang openlaat.

Verga niet verder zonder mij,
want dit gedeelte hoort er bij.

[p. 707]

Acrobate

Dan ben je bijna een bol.
Je brengt je hoofd in het hol
van je voeten en overal
ontmoet je het ronde heelal.

Lange strengen van wil
houden je lichaam stil
als een stalen veer, die staat
in zijn eigen overdaad

gebogen boven het punt
waar hij eindigt en begint;
moment van dood, in balans
met 's levens uiterste kans.