De Nieuwe Stem. Jaargang 1



[pagina 74]
Jagend met drooms hazewinden door Koos Schuur Voor Jan G. Elburg Jagend met drooms hazewinden en op hartstochts felle paarden geven wij de aardsche waarden prijs voor 't ijl geheim der winden, die - voor ninivé geboren en in rome reeds voldragen - ademloos nog aandacht vragen, half verstaanbaar, half verloren. Met geen ander zeker baken dan een bloem, een ster, een zwakke windvlaag of het spoor van slakken op de hand bij het ontwaken, en als eenig driftig streven roekloos verder door te dringen dan wie met ontzinnend zingen voor ons in dit rijk verbleven. Keer niet! want wie halverwege weerkeert langs de eigen sporen is een bitter lot beschoren, blind in nevelbank en regen, doof voor wat de wind gewonnen heeft aan taal en woordloos spreken - keer niet! want verzande kreken wachten waar je bent begonnen. Prinsen, pooiers en piraten met eender verblindend teeken, eens verbannen tot het bleeke schemerrijk van magistraten, maar gebroken door hun wallen - steen op steen en grijs geteisterd - vinden wij onszelf, verbijsterd, groot en machtiger dan allen.