De Nieuwe Stem. Jaargang 1

[p. 73]

Bevrijd
door
Bertus Aafjes

'k Loop langs de landwegen, mijn voeten stuk,
En 'k vind geen rust, als een verliefde jongen;
Mijn hart in mij, plots'ling in bloei gesprongen,
Beeft als een waterlelie van geluk.

Bij toverslag vielen de kluisters stuk,
En altijd nieuw komt tot mij doorgedrongen
En 't vult als jonge bloesemgeur mijn longen:
Het land is vrij. Verpletterd is het juk.

Zeeziek ben ik, lopend door de natuur,
En 'k voel de wereld aan mijn voeten deinen
Gelijk een schip; het klieft de waterpleinen
Steigerende, en 't weet van rust noch duur.
En 'k tast naar 't groen als naar een zekerheid;
Moe, maar gelukkig en voorgoed bevrijd.