De Nieuwe Stem. Algemeen onafhankelijk maandblad der jongeren

[p. 251]

Le verbeelding van het wezen
door Jozef Cantré

[p. 253]

[Marie W. Vos]

De gouden wel

Ons aller hart dorst naar de gouden wel,
Waaruit geluk vloeit in gelinde stralen.
Om haar te vinden stijgen wij en dalen,
Haar zoeken is ons heele levensspel.

Soms hooren wij haar verre murmlen wel
- In warme ontroering stokt ons ademhalen -
En slaan een weg in, die aan 't eind doet dwalen
Tot dieper stilt, dan wij verlieten snel.

Wij kunnen haar niet vinden heel alleen,
Omdat de pâan tot haar gehouwen moeten
Door Domheids rots en zelfzuchts harden steen.
Slechts waar de maats de makkers zulle ontmoeten
Om eensgezind te streven schreen aan schreen
Zal z' op gaan springen onder hunne voeten.

Marie W. Vos.

[p. 254]

Aanneming

Toen ben ik heengegaan tot waar zij wachtten
De sterke werkers in hun steenen ring.
‘Ontsluit voor wie wil smelten uw gedachten
Tot lied, dat wereld wint, d'onbreekbre kring!’

't Was of een weemoed om hun lippen lachte,
Of voor hun oog een helle nevel hing.
‘Zoo slechts uw Slichtheid mij niet moog verachten
Genadig zij mijn Hoogmoed uw Gering!’

Zij zwegen zwaar en angstig glee mijn ziel
Door 't lauwe, trage water van 't Verbeien.
Dan als een ster, die aan den hemel viel
Zoo ging een glimlach lichtend door hun rijen:
‘Welaan, vat mee het zwaar te wen tien wiel
En zing ons op tot eindeloos verblijen!’

Marie W. Vos.