Nieuw Letterkundig Magazijn. Jaargang 25

[p. 24]

draad

Albertina Soepboer

als mist ben ik weide ingelopen en tikt
de schok, flitst de vonk kan ik niet zien
wie spadedrager is wie zijn schaduw is
maar ik voel een rug duwen, maar draad

waartussen - de haven staat al vroeg op
maandagochtend is nieuwe herinnering
brakke geur van een jarenlang waspoeder
en mijn eigen iel verbleekte handdoeken -

vlammen dansen beweeg ik als een echo
de handen naar een zoekgeraakte spade
hoe kun je anders weten of het gras zucht

op de klei waar ik tegen de wind meezing
waar de oude waterputten braak liggen en
de lucht zich 's avonds vol komma's waait